Archive for 2016

Mały chłopiec został znaleziony w koszu w pralni, porzucony tuż po porodzie przez swoją matkę. Nadano mu imię Mojżesz. Dziecko cracku. Syn narkomanki. Niechciany, chociaż miał liczną rodzinę. Takie wielkie piętno. Na całe życie. Kiedy był malutki nikt nie miał wobec niego wielkich oczekiwań, ale kiedy podrósł jasne było, że musi być zły. Bo przecież nikt z rodziny nie chciał się nim opiekować, należał do gangu. Coś musiało być z nim nie tak, i nikt nie wpadł na pomysł jak mu pomóc. Albo nikt nie chciał. Do czasu, kiedy jako osiemnastolatek trafił pod opiekę swojej prababci Gigi. W małym miasteczku, w stanie Georgia, gdzie lata były bardzo gorące, poznał Georgię, bardzo energiczną siedemnastolatkę, która chciała stać się jego przyjaciółką. Ale Mojżesz miał dar, widział zmarłych i nie dopuszczał do siebie żywych. Jednak Georgia, nigdy łatwo się nie poddawała.

„Gdyby twój mózg nie miał pęknięć, twój geniusz nie miałby jak wydostać się na zewnątrz. Wiesz o tym?”

„Prawo Mojżesza”, to tak cudowna książka, że aż brak mi słów na jej opisanie. Albo wręcz przeciwnie mam ich za dużo, bo mogłabym pisać, że jest cudowna, rewelacyjna, łamiąca serce, śmieszna i smutna. I to wszystko jest prawdą. Mojżesz to czarnoskóry nastolatek, który jest zamknięty w sobie, nie lubi ludzi i ma problemy z prawem. Do tego widzi zmarłych i maluje ich wspomnienia. Jest doskonałym malarzem. Georgia to wysoka blondynka, która marzy by zostać ujeżdżaczem byków. Kocha konie i jest bardzo gadatliwa. Kiedy poznaje Mojżesza, nie chce dać mu spokoju. Jest wszędzie, bo bardzo chce zostać ważną osobą w jego życiu. Ale Mojżesz jej na to nie pozwala, ponieważ zawsze krzywdził wszystkich, których kochał.

Dialogi jakie powstały pomiędzy Mojżeszem i Georgią należą do jednych z najlepszych jakie ostatnio czytałam. Są złośliwe i zabawne jednocześnie. Mamy szanse poznać perspektywę ich obojga, bo taka narrację wprowadziła autorka. Polubiłam ich z miejsca, oboje są świetnie wykreowanymi postaciami. Fabuła cały czas trzymała mnie w napięciu. Byłam ciekawa co wydarzy się dalej, jak potoczą się losy bohaterów. Nie czytałam nigdy książki, gdzie znalazłabym połączenie miłośniczki koni i fanatyka malarstwa. A tutaj mamy taki miszmasz, który doskonale się sprawdza. Gorące lato, słoneczny październik, miłość, krzywda, jak się okazuje to przepis na literacki sukces. Jestem pewna, że książka znajdzie się na waszych listach ulubione i must have i będzie gorącą premierą tego lata.

Ocena: 10/10

Recenzja przedpremierowa: Premiera 31.08.2016
Liczba stron: 357
Wydawnictwo: Editiored

Jest rok 1848. Amy Snow będąc noworodkiem zostaje znaleziona w śnieżnej zaspie zupełnie naga. Znajduje ją Aurelia, wówczas ośmioletnia dziedziczka fortuny rodu Vennawey. Aurelia mimo sprzeciwu rodziców nie zgadza się na oddanie malutkiego dziecka do przytułku, i tym sposobem Amy zostaje z nimi. Niestety mimo że mieszka w pięknym pałacu jej życie nie jest usłane różami. Większość czasu spędza w kuchni i ukrywa się przed gniewem matki Aurelii. Jedynie starsza o osiem lat dziewczynka okazuje się jej prawdziwą przyjaciółką i powierniczką. Niestety Aurelia mając dwadzieścia pięć lat umiera na chorobę serca. Amy jest załamana, ponieważ wie, że straciła jedyną bliską osobę i dach nad głową. Aurelia jednak pomyślała o Amy. Dzięki przyjacielowi przekazuje jej list, który jest pierwszym krokiem do poznania wielkiej tajemnicy.

Tracy Rees w swojej powieści, której akcja dzieje się w czasach wiktoriańskich porusza problem praw kobiet, porzucania dzieci, niechcianych ciąż. Oprócz intrygi przygotowanej przez Aurelię mamy tu też stos bardzo ważnych tematów. Wraz z Amy poruszamy się po Anglii, odwiedzamy wiele urokliwych miejsc. Chciałabym powiedzieć, że dosłownie, bo autorka tak plastycznie oddała opisy miejsc, że myślałam iż faktycznie odwiedzam je wraz z Amy. Bardzo podobała mi się kreacja wszystkich bohaterów. Amy jest na początku bardzo nieśmiałą siedemnastolatką, która dzięki pomocy innych ludzi i wielu dziwnych wydarzeń staje się pewną siebie młodą kobietą.

Od książki nie mogłam się oderwać przez kilka czynników. Po pierwsze styl Tracy Rees. Był podobny do tego, którym posługiwała się Jane Austen czy Charlotte Bronte ale dodała też coś od sibie, co spowodowało, że chwilami był dowcipny czasami smutny, ale chciałam odkrywać wszystkie pozostałe słowa, ukryte na kolejnych stronach. Listy Aurelii, kolejne miejsca do odkrycia i to jak zakończy się ta historia trzymały mnie w napięciu do ostatniej strony.

Ocena:10/10

Liczba stron: 504

Wydawnictwo: Czarna Owca

Jak będzie wyglądało życie Pauliny zostało już ustalone kiedy się urodziła. Jej rodzicie już po czterdziestce z dwoma dorosłymi córkami, postanowili że trzecia, najmłodsza przejmie gospodarstwo. Przecież czterdzieści hektarów ziemi i mnóstwo krów nie może iść na zmarnowanie. Męża też już jej znaleźli. Dziesięć lat starszy Adrian miał spędzić z nią całe życie. Może i tak by się to skończyło gdyby nie pani od matematyki, która zaszczepiła w głównej bohaterce miłość do nauki i chęć walki o własne życie. Jako że Paulina pięknie rysowała postanowiła zdawać na architekturę. Dostała się za pierwszym razem. Kiedy powiedziała o tym rodzicom Ci zerwali z nią wszelkie kontakty. Nie chcieli znać córki, która im się sprzeciwiła. Paulina zawzięła się w sobie i zaczęła spełniać swoje marzenia. Przez cztery lata nauki nie poznała żadnego fascynującego mężczyzny, skupiała się tylko na nauce bo stypendium naukowe było jej niezbędne do przeżycia. Aż pewnego dnia jej uwagę zwraca młody doktor Aleksander Dembski. To chyba była miłość od pierwszego wejrzenia.

Fajnie byłoby mieć mapę z zaznaczonym miejscem, gdzie leży szczęście. Człowiek musi się bardzo namęczyć, by je znaleźć na mapie życia.

Paulina zakochuje się z wzajemnością w Aleksie. Myślą, że będą ze sobą całe życie. Los ma dla nich jednak inny plan. Kiedy jej całe życie się wali na pomoc przychodzi Łukasz, jego najlepszy przyjaciel. Jak potoczy się ich życie?

Po przeczytaniu "Awarii małżeńskich" postanowiłam przeczytać inne książki tej autorki. Na szczęścia kilka pozycji znalazłam w bibliotece z czego bardzo się cieszę, bo "Po prostu bądź" jest fajną, mądrą książką. Wydawało mi się, że akcja gna jak szalona ale to chyba dlatego, że książkę skończyłam w ten sam dzień kiedy zaczęłam ją czytać. Nie mogłam się oderwać. Autorka sprawnie posługuje się piórem i przelewa na papier emocje. Bardzo podobała mi się postać Łukasza, na początku też Pauliny. Każdy z bohaterów przechodzi wielką przemianę, a w zasadzie obserwujemy tylko tą dwójkę. Przesłanie jest jedno. Na miłość nigdy nie jest za późno.

Ocena: 8/10

Tytuł: Po prostu bądź

Autorka: Magdalena Witkiweicz

Liczba stron: 338

Wydawnictwo: Filia

Tytuł: Obiecaj mi

Autor: Richard Paul Evans

Narracja: pierwszoosobowa

Liczba stron: 296

Wydawnictwo: Znak

UWAGA SPOILERY!

Ta książka zaprowadziła mnie na skraj rozpaczy, to co się w niej wydarzyło musiałam opisać i czekam na wasze opinie. Jeśli oczywiście czytaliście czy też mieliście takie odczucia.

Akcja książki rozpoczyna się się w roku 1989. Główna bohaterka Beth, ma wspaniałego męża i cudowną córeczkę. Wydawało by się, że jej życie jest uporządkowane i szczęśliwe. Pracuje w pralni chemicznej, ma przyjaciółkę, której może zwierzyć się ze wszystkiego. Jej mąż Marc, często wyjeżdża w delegacje, jednak w kobiecie nie wzbudza to żadnych podejrzeń, aż pewnego dnia odnajduje w jego ubraniach dowód zdrady. Jak się okazuje jej mąż cały czas ją okłamywał, a na boku miał kochankę, którą obdarowywał licznymi prezentami. Świat młodej kobiety się zawalił. Była przekonana, że jej mąż jest wspaniałym i kochającym mężczyzną, który nigdy by jej nie oszukał i nie zranił. Zawiodła się na nim i straciła zaufanie. Zastanawiała się gdzie miała głowę. Lawina nieszczęść jednak się nie kończy. Jej mała córeczka zapada na nieuleczalną chorobę. Żaden z lekarzy nie wie, co jest przyczyną, pogorszenia się zdrowia małej dziewczynki, aż do dnia gdy do domu Beth puka Matthew, ma on rozwiązanie.

"Obiecaj mi" to najgorsza książka, jaką kiedykolwiek czytałam! Książkę owszem czyta się łatwo i przyjemnie, ale jej zakończenie jest okropne! Dlaczego?

Otóż Beth po poznaniu Matthew zaczyna się w nim zakochiwać. Mają romans. Kobieta po pewnym czasie dochodzi do wniosku, że kocha mężczyznę. Co się okazuje ? Pan Evans zastosował tu dziwny zabieg science fiction. Matthew przybył do naszej bohaterki z przyszłości, by uratować jej córkę.

Wiecie co jest najlepsze i co wzbudziło we mnie odrazę? Matthew jest narzeczonym Charlotte, która to w przyszłości ma mieć raka. Uratować ją może tylko ów Matthew. Tak więc, przenosi się do lat 90, tam zaczyna sypiać z jej matką. Następnie wraca do siebie, żeni się z jej córką, która zachodzi w ciążę, a w dzień Wigilii potajemnie wyznaje miłość Beth, która jest już koło 60 i ma nowego męża. Cała historia jest absurdalna. Jak ten facet mógł sypiać z matką swojej żony w przeszłości, a w przyszłości się z nią żenić?

Ocena:

1/10

Tytuł: Tylko Ty

Autorka: Gabriela Gargaś

Liczba stron: 374

Wydawnictwo: Filia

Dokładnie pięć minut temu skończyłam czytać tą książkę i ostatnia łezka spływa mi po policzku. Jestem po raz kolejny zauroczona historią jaką stworzyła Gabriela Gargaś.

Ewa i Paulina to najlepsze przyjaciółki. Obie mają trzydzieści siedem lat. Paulina jest samotną matką dziewiętnastoletniej Bianki. Jej córka jest owocem wielkiej młodzieńczej miłości. Przez te wszystkie lata Bianka nie dowiedziała się kto jest jej ojcem. Ba, nawet On nie wie, że ma córkę. Przypadek lub zrządzenie losu sprawia, że w supermarkecie Paulina spotyka Radka. Ojca swojej córki i swoją największą miłość.

Ewa jest adoptowana i wraz z mężem Michałem również adoptowała swoich synów. Bohaterka zmaga się z przeszłością. Wspomina poronienia, myśli o swojej biologicznej mamie. I chociaż ma wspaniałych rodziców to myśl o korzeniach nie może jej opuścić.

Narracja tych dwóch bohaterek przeplata się w książce. Poznajemy losy Pauliny teraz i dziewiętnaście lat wstecz. Podobnie jest z Ewą z tymże w przypadku tej bohaterki cofamy się najczęściej o siedem lat kiedy to podjęła decyzję o adopcji bliźniaków. Historia jest o odcieniach różnej miłości, O tej młodzieńczej, do dzieci, do rodziców tych biologicznych i tych adopcyjnych.

Wielokrotnie podkreślałam, że Gabriela Gargaś to moja ulubiona autorka. Kiedy tylko zobaczyłam, że jej nowa książka jest już w sprzedaży natychmiast ją kupiłam. Nie zawiodłam się. Po raz kolejny autorka czaruje słowem, łamie serca i skleja je ciepłym ciastem drożdżowym i czekoladowymi ciasteczkami. Jedyny mankament to, to że brakowało mi narracji ze strony Bianki. Bardziej związałam się z Ewką niż Pauliną. Co jednak najlepsze historie tych dwóch bohaterek bardzo się od siebie różnią. Dzięki czemu mamy możliwość poznać różne odcienie miłości, radości i tajemnic.

Polecam wszystkim, piękna historia o pragnieniach, miłości i walce. Bo bohaterki są silnymi młodymi kobietami, które nie poddają się przeciwnością.

Ocena: 9/10

Trudna miłość | W plątaninie uczuć | Namaluj mi słońce | Jutra może nie być | Droga do domu

Każda z osób, która ma bloga z recenzjami książek chcąc lub nie chcąc dowiaduje się o tym, że za recenzje książek może otrzymywać miliardy innych tylko dla niej. Niektórzy tworzą bloga tylko dlatego. Nie jest to dobry pomysł. Ale może opowiem wam jak było ze mną.

Bloga założyłam dlatego, że miałam dużo książek i chciałam się dzielić opiniami na ich temat. Chciałam też poznać inne zwariowane na tym punkcie osoby. Po jakimś czasie czytając jaką recenzję zauważyłam adnotację: "egzemplarz recenzencki". Zaczęłam się więc się dowiadywać o co w tym wszystkim chodzi:

dostajesz książkę zupełnie za darmo (nie opłacasz kosztów przesyłki, ani nie musisz jej oddawać, jest cała Twoja na zawsze)
jedyne co musisz zrobić to przeczytać ją i opisać na swoim blogu, przy okazji publikując recenzję na stronach księgarni internetowych
link do recenzji wysyłasz do wydawnictwa i jeśli się sprawdzisz możesz czekać na kolejne książki (NOWOŚCI)

Kiedy już to wszystko wiedziałam nie mogłam się doczekać kiedy będę mogła napisać maila do wydawnictwa. Bo musisz mieć jakiś staż prowadzenia bloga. Moim zdaniem pisanie do wydawnictwa maila po pierwszym miesiącu blogowania, że chcesz z nimi współpracować jest nieprofesjonalne. Dlaczego?

pisząc do wydawnictwa musisz przedstawić statystki bloga. Czyli ile osób w trakcie istnienia bloga odwiedziło Twoją stronę
pisząc do wybranego wydawnictwa dobrze będzie jeśli zamieścisz linki do recenzji ich publikacji. A jakie będziesz miał jeśli piszesz bloga od dwóch miesięcy ?
ważna są też komentarze pod recenzjami, bo im więcej osób Cię odwiedzi i skomentuje tym większą promocję będzie miała książka

Ja pierwszą współpracę rozpoczęłam po około trzech miesiącach. Wiem, że to bardzo krótko tym bardziej po tym co pisałam wyżej. Już tłumaczę. Po pierwsze ta współpraca nie przetrwała, a po drugie zdecydowanie się pośpieszyłam. Pierwszą poważną współpracę podjęłam chyba w trakcie piątego miesiąca prowadzenia bloga. Jak wyglądał mój mail?

pierwsze co należy zrobić to napisać "Dzień dobry" i przedstawić się pełnym imieniem i nazwiskiem. Nikt nie weźmie Cię na poważnie jeśli napiszesz, że masz na imię Ania i zapomnisz o nazwisku.
należy napisać ile osób odwiedziło twojego bloga, jak długo go prowadzisz
pozostałe rzeczy w mailu powinny dotyczyć tego dlaczego piszesz czy co lubisz czytać ale to już według Twojego uznania

Malia wysyłaj zawsze do osoby, która w wydawnictwie zajmuje się promocją lub współpracą z recenzentami. Możesz też stworzyć swój własny szablon, który będziesz wysyłać do wydawnictw odpowiednio go modyfikując.

Musisz liczyć się z tym, że na początku nie otrzymasz zbyt wiele odpowiedzi. Ale nie poddawaj się. Kiedy wyrobisz sobie swój własny styl i będziesz dużo pisać wtedy oni sami będą pisać. Tak było w moim przypadku. Na początku pisałam do wydawnictw, które mi nie odpowiadały jednak po pewnym czasie wyrażały chęć podjęcia współpracy. Ważne jest abyś nie pisał na danego maila codziennie tego samego bo nikt ci nie odpowiedział. Musisz poczekać albo czasami odpuścić. Nikt nie lubi nachalnych ludzi.

Współpraca to świetna sprawa dzięki, której mogę się rozwiać. Ale pamiętaj o kilu ważnych kwestiach kiedy już rozpoczniesz współpracę:

każde wydawnictwo ma swoje zasady musisz ich przestrzegać
czytaj i pisz dużo. Terminy są priorytetowe
nie bój się pisać negatywnie jeśli książka Ci się nie spodoba, ale musi to być konstruktywna krytyka

Tyle w skrócie. Mam nadzieję, że opisałam Wam najważniejsze kwestie. Jeśli macie jakieś pytania chętnie odpowiem :)

Czy wy też współpracujecie z jakimiś wydawnictwami? Może coś opowiecie w komentarzu? :)

O mnie

Obserwatorzy

Szukaj na tym blogu

Blog Archive

Moja lista blogów

Categories